امام نامه را گشوده است. مسلم...هانى... عبدالله بن یقطین...، بغض بر حنجره اهل حرم چنگ می اندازد. خبر تلخى است. این کاروان خسته، سهمش از این همه آزادى جویى و آزادگى خواهى این نیست که دریابد اهل کوفه دعوتنامه هاى خود را از یاد برده اند و دیگر پسر فاطمه علیه السلام را نمی خواهند. حقشان نیست که بشنوند ، قاصد امام علیه السلام را بی وفایى این شهر به شهادت رساند.
